|
In 2024 was het thema voor de volwassenen 'Veerkracht'. Tot beste dichter werd gekozen: Ria Hoffmans |
Veerkracht - Mario van Dinther
+
Het lijkt allemaal zo eenvoudig
het schijven van een gedicht. Maar je moet dan wel iets hebben waar je je op richt. Soms valt het allemaal niet te rijmen gaat het allemaal boven je macht. Je laat het even liggen en toont daarna je veerkracht. Na twintig jaren avond van de Poëzie hebben we nog steeds geen dichter des Boekels. Terwijl als je kijkt naar het aantal deelnemers elk jaar je kan spreken van echte joekels. Mensen van het eerste uur staan nog jaarlijks op het podium en doen mee. Nu is het er één maar het waren er twee. De oma van de poëzie ontviel ons in december vorig jaar. Enthousiast vroeg zij me nog in november maak je volgende editie ook weer een gedicht klaar. Bij haar afscheid las de diaken aan het einde van de dienst nog een voordracht van jaren geleden. Ik dacht bij mezelf Cato gij had op die twintigste editie ook weer mee gestreden. Maar ja het vierde lustrum of wel twintig jaar rijmen en dichten gaan we met de bekende veerkracht maar in. En proberen de andere deelnemers dan maar de hielen te lichten in zekere zin. Het zilveren jubileum komt nu steeds dichterbij. Over vijf jaar lezen we misschien nog steeds teksten die liggen in onze macht. Ja organisatie van de Avond van de Poezie dan toon je Veerkracht. Veerkracht - Susanne Dimmers – van de Lisdonk
+
Een gedicht over veerkracht,
daarmee kun je alle kanten op. Maar het laat zich lastig vangen en past niet in een notendop. Veerkracht is een rijkdom, je hebt het nodig bij verdriet en bij pijn. Het zorgt dat je staande blijft in een straaltje zonneschijn. Want soms is het leven niet wat je had verwacht. Je voelt je als een echo, eenzaam in de nacht. Het klappen van de zweep ken ook ík maar al te goed. Ik had een narcistische moeder, waardoor ik liefdeloos werd opgevoed. Daarbij had ik epilepsie, door een tumor in mijn kop. Ik had niet lang te leven…. maar nee, ik gaf nooit op! Ik heb gevochten en gestreden en werd vaak als een veer geknakt. Maar nooit compleet gebroken, mezelf áltijd weer herpakt. Heden heb ik NAH maar ik blijf positief. De mens heeft een veerkrachtig brein en dat biedt perspectief! Poëzie gedichtje - Ria Hoffmans
+
Je wilt opstaan, na een lange nacht,
Oeps, het gaat niet, je wacht, en dan ...Veerkracht Je lacht, stapt uit bed, mijmert zacht, “Zou het morgen ook lukken?” Dat had je misschien gedacht, Maar niets gaat vanzelf, maar wel met ....Veerkracht. Van verende kracht… - Ronald Hazelzet
+
Als in de dorpen van weleer
ontvouwt zich hier een nijverheid. Als in die goeie, rauwe tijd zijn wij als boer ons eigen heer van lot en land door weerbaarheid. Als in de dorpen van weleer keert samenredzaamheid nu weer in deze kantelende tijd— maar anders, dieper deze keer. De tijdgeest, die ons begeleidt, onthult langzaam maar steeds meer een soevereine burgerheid voorbij de dorpen van weleer. Veerkracht - Theo Hoogeveen
+
Op eigen kracht en zonder veel te vragen en te klagen
Heb ik enkele stormen en tegenslagen doorstaan Dat ging niet altijd gemakkelijk Ik haalde kracht uit nummers van Normaal, dat bracht me weer op de been Dan ga je weer op pad en kom je aan bij een kruispunt Je twijfelt, zal ik links, rechts of rechtdoor gaan Dan zie je daar met trots je moeder, je gezin en je eerste kleinkind staan, De keuze is snel gemaakt want zij geven je hoop steeds weer opnieuw Mijn vader is er niet meer, dat doet me pijn. Ik heb daar vrede mee en diep van binnen blijft hij leven in mijn hart Helaas is mijn lichaam weer moe en de emoties slik ik moeilijk weg De weg die komen gaat is weer onzeker en het einde onbekend, Toch ben ik tevreden en zolang ik kan, geniet ik volop van de kleine dingen Hoe zwaar het ook zal worden, met Veerkracht blijf ik mijn weg vervolgen. Kracht - Jos Huijben
+
Voeten soms naakt, of in klompen gestoken
Betraden eerbiedig de akker, waaruit het zaad was ontsproten Arm maar vrij waren zij die ze droegen Niet gebonden, maar blij in hun harde zwoegen Dankend de Heere, vragend om zege Voor al wat ze hadden, voor al wat ze kregen Handen zo sterk zo taai als van leer Omklemden de zeis, en sloeg het graan ziedend neer Veel is nu anders en veel is er weg Kleine akkertjes, een zandweg of een brede heg De boer en natuur Wordt gezien als water en vuur Door regels en een strenge wet Klinkt een diepe zucht vanonder de boerepet Zijn ambacht is van grote pracht Zijn passie schenkt hem innerlijke kracht De man van de akker, waar is hij gebleven Hij ploegt voort, en draagt er zijn lot, in wetten verweven Veerkracht - Jan van Sleeuwen
+
[gedicht is nog onderweg]
Pas veerkracht - Remco Pasveer
+ Heb eigenlijk alleen maar oog voor Feyenoord, Oftewel 010 Niets met 020, behalve een man Dat heeft ie echt wel laten zien. Hoe hij penalty’s stoppen kan Het is zowaar “een oude rot”, Vol zelfvertrouwen, en een echte optimist. Je krijgt ‘m zomaar niet kapot, Hoe hij de bal weer uit ’t netje vist. Ook al dachten die Grieken, we spelen ze zoek. Maar dan kennen ze Remco niet, Een nuchtere Twent. En weer pakte hij een bal, uit de verre hoek. Een keeper die de klappen van de zweep wel kent Maar voor 020 was maar een ding wat telt En dat was maar een woord: macht En Remco werd de grote held. Want wat heeft die Remco Pasveer kracht. Oh nee….. Wat heeft die Remco pas Veerkracht!! Veerkracht - Heleen Verbrugge
+
Met mijn geboorte heb ik geen stappenplan meegekregen.
Al gauw moest ik leren, wat een cliché. Struikelen en opstaan, maar o zo waar. Het ene moment waar alles nog zo vredig, veilig en vertrouwd is, raakt een ander moment ruw verstoord en sta je met je sokken in de regen. Onmacht, vernedering, afwijzing, onderdrukt en verstoten worden, Ineens, Zomaar, En klapt mijn wereld grof in elkaar. Dan wordt je teruggeworpen op jezelf. Enorme stortvloed aan emoties, pijn en verdriet, waarvan je dacht dat deze niet bestonden, hebben zich door klappen van het leven zich laten verwonden. Pijn mag gevoeld worden, Tranen vloeien, Zoveel, Dat alles overstroomd, Het mag er zijn, dit verzacht de pijn. Innerlijk weten, de wijsheid van m’n ziel fluistert, Geeft weerstand, duwt m’n doorzettingsvermogen aan. Deze eigenschappen zijn de zachte mantel die het balanceren tussen peper en zout, beter reguleren, want zonder voorbereiding, ben je zo knock-out. Net als creativiteit en waarden wat voor mij belangrijk zijn, leven vanuit m’n hart, en altijd verbonden. Tot nu toe alle kwetsuren overwonnen. Sterk in het leven, positief en de som van veerkracht en mentale weerbaarheid in alle dagen verweven. Gedicht Veerkracht - Ference Koolen
+
Zomer en Winter
Vallen en opstaan Met hier en daar een vleugje pril voorjaar in ons leven, Geeft het bestaan zin in het heden. Vallen en opstaan Zomer en winter Het komt en het gaat, Ons besef dat kwetsbaarheid immer bestaat Vallen en vallen en vallen en weer opstaan, opstaan opstaan... Niets of niemand kan je van je denken beroven, Ik worstel en kom weer boven. Een rugzak vol hoop - Caroline van den Elsen
+
Een land verlaten, weg van huis
De toekomst onzeker, een hart vol pijn. Met een rugzak vol hoop, een nieuwe reis Een land verlaten, een achtergelaten huis Met een rugzak vol hoop, een nieuwe reis, Een vreemde taal, gekke gewoontes Een land verlaten, een achtergelaten huis Met een leegte, waar het licht ooit scheen Een toekomst onzeker, een hart vol pijn. Met een rugzak vol hoop, een nieuwe reis. Veerkracht vinden, in vreemde gezichten In elke glimlach, een vonk van licht. Een voorbijganger groet, een warme blik In elke glimlach, een vonk van licht Veerkracht vinden in vreemde gezichten, Een land achter gelaten, een nieuw thuis. VEERKRACHT - Theo van der Burgt
+
Denkend aan veerkracht
zie ik veren in vleugels gedragen door de wind. Maar ook veren van staal glijdend over de weg. En dan, de mens zonder veren, jij en ik. De kracht van lichaam en geest, uitdagingen voor jezelf en de ander. Waar zijn jouw grenzen? Hoe flexibel ben jij? Wanneer ben je stug of eigenwijs? Veerkracht geeft je de macht om er te zijn voor jezelf en de ander. Het is de hoogste tijd voor meer solidariteit. Veerkracht vraagt daadkracht. En nu wij nog! Veerkracht - Mariëtta Biemans
+
Veerkracht wordt vaak verbonden aan fysiek of mentaal vermogen
Maar laten we het woord VEER niet verloochenen Hoe krachtig is het als je, jezelf mee kunt laten voeren door de wind Dwarrelend als een veer, door de lucht als labyrint De tijd nemend om alles te voelen, beleven en overzien In een rustig tempo, in een tak blijven hangen misschien Even uitrusten, verpozen en wat dagdromen Om dan, met behulp van de zwaartekracht, stevig op de grond neer te komen Kan de natuurkracht de stille kracht in jezelf naar boven halen Om je veerkracht tot in oneindigheid te laten stralen? Veerkracht - Henny Bos
+
Op de bodem van de put,
verder zakken kan niet meer. Glijdend langs de wanden. Elke actie loopt vast. Doodstil blijven zitten, geen poging lijkt de enige optie. Geduldig afwachten. Gevoed met hoop en vertrouwen. Als houvast een dwarrelend wit veertje. Een teken van beschermengel. Een bescherming, in barre tijden van onzekerheid De vraag naar een oplossing, striemt door de ruimte. Waar is de ladder van de goede toekomst? Het witte veertje kleeft, net boven de zuiging van modderpoel. Straalt als een lichtflits met flitsend inzicht De wand blijkt te beklimmen. Een touw van vertrouwen wordt geworpen. Voorspoedig verloopt de klim omhoog, Als beloning een schitterend vooruitzicht met bloeiende vooruitgang, ergens en altijd. Het zaad Veerkracht garandeert een vruchtbare oogst. Bedevaart naar Imogiri - Inge Dümpel
+
De treden groen-zwart, verweerd, een beetje glad
Ik moet ze gaan, alleen zo krijg ik de tijd Om d’eeuwenoude sfeer van rust te absorberen Het dagelijks leven los te laten, te mediteren Driehonderdvijfenveertig treden lang. Stap voor stap al wat mij raakt beneden laten Het is haast als het leven zelf Dat je kunt struikelen en uit kunt glijden Daarom neem ik de tijd, ik wil me voorbereiden Op weg naar het graf van Sultan Agung. Daar zijn de priesters in hagelwitte jasjes Ik zink op de knieën, overhandig eerbiedig De wierook, de bloemen en het geld Fluister zijn naam wiens dagen zijn geteld Inch Allah… de rook kringelt traag omhoog. Ik maak een sembah, kan niets anders bedenken Vervolg mijn weg, wordt weer gewenkt want Alleen in sarong mag de bezoeker nu verder gaan Langs de vorsten van Solo, Yogya en Mataram Die, bewaakt door de vulkaan Merapi, hier al eeuwen rusten. Hijgend hap ik naar lucht, daar is het Graf Kan – stilte – zo – stil - zijn? Opnieuw priesters die zwijgen, wijzen, wachten Leeg ben ik… leeg… tot mijn gedachten Gevuld zijn met begrip en berusting. Allah Akbar Alhamdulilah En dan zijn naam Bezwerend, kalmerend Allah Akbar… God is groot |
